جوشکاری زیرپودری
جوشکاری زیرپودری یکی از فناوری‌های پیشرفته جوشکاری است
که در صنایع مختلف به کار می‌رود تا اتصالات محکم و با کیفیت بالا
بین قطعات فلزی را فراهم آورد. این فرایند با استفاده از پودرهای فلزی
و یا آلیاژهای مخصوص، باعث ایجاد جوش میان دو قطعه فلزی می‌شود
که به ویژه در اتصالات پیچیده یا ضخیم بسیار مؤثر است.
فرآیند جوشکاری زیرپودری
در ابتدا، قطعاتی که قرار است جوش داده شوند، آماده می‌شوند. این شامل تمیز کردن
سطح قطعات، حذف هر گونهروغن، چربی یا آلودگی دیگر است.
قرار دادن پودر: پس از آماده‌سازی قطعات
پودر فلزی یا آلیاژی که برای جوشکاری استفاده می‌شود، بین دو قطعه قرار
می‌گیرد. این پودر به عنوان منبع جوشکاری عمل می‌کند و در فرایند ذوب و
ایجاد جوش کمک می‌کند. اعمال گرما: سپس، با استفاده از روش‌های مختلفی
مانند ذوب‌سنجی، تابش الکتریکی یا لیزر، گرما به قطعات وارد می‌شود. این گرما
باعث ذوب شدن پودر فلزی می‌شود و جوش میان دو قطعه ایجاد می‌کند. محافظت
از جوش: بعد از اتمام جوشکاری، قطعات باید در مقابل اکسیداسیون و دیگر آلودگی
ها محافظت شوند. برای این منظور، اغلب از یک محیط محافظ استفاده می‌شود که
از هوا و تماس مستقیم با اکسیژن جلوگیری می‌کند. خنک‌سازی و پس‌دیت: پس
از جوشکاری، قطعات به آرامی خنک می‌شوند تا استحکام جوش افزایش یابد.
سپس، آزمون‌های غیرمخرب نظیر آزمون رادیوگرافی انجام می‌شود تا اطمینان
حاصل شود که جوش دارای کیفیت مطلوبی است.
مزایا و کاربردها
جوشکاری زیرپودری به دلیل ویژگی‌های منحصر به فرد خود، در صنایع مختلفی مورد
استفاده قرار می‌گیرد: اتصالات پیچیده: برای قطعاتی که نیاز به اتصالات دقیق و پیچیده
دارند، جوشکاری زیرپودری مزیت دارد. اتصالات ضخیم: برای قطعاتی با ضخامت بالا که
جوش‌های معمولی نمی‌توانند با آنها سر و کار داشته باشند، این فرایند مناسب است.
مقاومت مکانیکی: این فرایند معمولاً به ایجاد اتصالات با استحکام مکانیکی بالا و مقاومت
در برابر خستگی کمک می‌کند.
نتیجه‌گیری
جوشکاری زیرپودری یکی از فناوری‌های پیشرفته جوشکاری است که در صنایع مختلف
به دلیل قابلیت‌های منحصر به فردش مورد توجه قرار گرفته است. با ایجاد اتصالات دقیق،
مقاوم و با کیفیت بالا، این فرایند به بهبود عملکرد و استحکام قطعات فلزی کمک می‌کند
و در صنایعی از جمله خودروسازی، هوافضا، صنایع نظامی و صنایع نفت و گاز کاربرد فراوانی
دارد.
